LAMTUMIRE o engjej te vegjel!

I dashur mik, koleg, bashkepunetor, fqinj, bashkeqytetar, bashkefshatar,
I dashur njeri,

Sot dua te shfryj! Dua te nxjerr gjithe marazin qe me eshte mbledhur si lemsh ne gryke, dua te bertas me te madhe dhe te shaj “rrip me rrip” perendine, njerezine, politikanet, funksionaret, keshilltaret, komunaret! Dua te nxjerr marazin mbi te gjithe siperpermendurit qe nuk lane gur pa levizur per t’u pasuruar, per te marre e rrezuar pushtete, por kurre nuk bene gjene me te vogel per te ndihmuar 4 vocerraket e mjeruar!

Mes tyre ndodhet dhe nje engjell i vogel! Shiheni me kujdes Nertilen 6 vjecare! Tunduni prej vendit, zgjohuni nga gjumi, Nertila e vogel, me syte qe i ndritin, me floket e verdha, me nje “xhufke” flokesh lozanjare mbi koken e saj, mund te ishte femija juaj!

Ata ishin kater, ata iken te kater! Te vetem, fillikat te vetem, te braktisur nga ai qe duhej te ishte mbrojtesi i tyre deri ne vdekje, deri ne vdekjen e vet dhe jo deri ne vdekjen e tyre! Te braktisur nga ati, nga familja, nga shteti nga shoqeria! Te veshur me zhele mjerimi, me rroba te grisura, ndoshta dhe te pangrene!

Te ndodhur VETEM, as nena e tyre e mjere nuk ishte aty, as laneti AT nuk ishte aty! Aty ndodhej ulur kembekryq varferia, mjerimi, skamja! Sa turp per ate baba, sa turp per ate familje te krisur qe perjashtoi nenen, qe braktisi kater engjej te parritur dhe ju preu jeten te gjitheve bashke.

Jetonin te kater ne nje kasolle 25 meter katrore. Nuk kishin asnje orendi, kishin vetem nje nene qe i ishte dashur te martohej femije. Kjo e mjere nene, nuk mundi t’u hidhte asnje dore dhe krijesave te saj. Per ta ishte katandisur ashtu sic ishte katandisur. Nuk ishte larguar per shfryre epshet e saj rrugeve, kishte ikur t’ju sillte nje kafshate buke, pak pare per t’ju blere nje pale corape, corape qe babai i tyre as qe kishte menduar ndonjehere t’ja u blinte.

Kishte ikur te punonte naten sepse diten nuk e merrte askush ne pune, sepse te gjithe e trajtonin dhe e shihnin si nje “te perdale” dhe jo si nje nene me kater vocerrake te paritur, te pagezuar, te paveshur, te keq ushqyer!

Po si e lejuan valle ate te ashtuquajturin xhaxha te merrte dhe te kallte ne dhe trupat e tyre?! A eshte e drejte qe nje i huaj si ai te mos lejoje kete nene te mos qaje femijet e saj, te mos ju hedhe nje dore dhe?! Cfare behet ne ate vend, kush e ka FAJIN?!

Ajo nene e mjere ka folur me syte e mbyllur, ka folur me shpirtin e helmatisur, me peshen e denimit me te rende qe mund te ekzistoje ne kete bote, vdekjen e kater femijeve te saj, te vetmen shprese te sajen ne kete bote!
“per te rritur keta femije, njerezit me kane shkelur me kembe, sa une nuk dija c’beja per te yshqyer femijet... Mbreme i gjeta... vetem gocen e vogel kam pare siper krevatit, te zbardhur. S’guxova me te te kontrolloj femijet e tjere. Fillova te bertas…”

E kishin martuar vetem 15 vjece. E kishin detyruar te punonte dite e nate dhe kur kthehej ne shtepi, babai i kater femijeve e shqepte ne dru! Njerezit e familjes nxisnin kete dhune cnjerezore duke i kerkuar babait te femijeve te punonte dhe ta mbante gruan mbyllur, sepse ndryshe ata do te vinin ta mbysnin kete te fundit ne shtepi.

Nje grua e martuar, por pa burre, nje nene me kater femije, por pa buke per ta, nje nene e martirizuar qe i vune nje mije e nje epitete, e shane, e rrahen, e zbuan, e quajten..., dhe me ne fund nuk e lejuan te varrose femijet e saj!
Ata ishin kater, ata iken te kater! Roberti, me i madhi 13 vjec, Vilsoni 11 vjec, Kasandra 9 vjece dhe nertila e vogel, vetem 6 vjece!

Le te flasin sa te duan per te drejtat e femijeve, te kater ata nuk gezuan asngje ne kete bote! Le te klithin sa te duan per sistem kombetar te mbrojtjes sociale, ata nuk jetojne me se ne nuk qeme te zotet t’i mbronim, se ata atje ne Komune, bashki, qeveri e ku di une se ku, nuk kane sy e veshe, nuk kane meshire!

Le te shkruajne se varferia po ulet ndjeshem ne zonat urbane, ata shkuan pa u veshur kurre si femije normale, pa ngrene kurre si femije normale! Ata nuk paten kurre lodra per t’u zbavitur, “lodrat e tyre te vetme qene guret e rruges”!

Le te bertasin strukturat lokale, bashkiake, komunale se ndodhen prane njerezve, femijeve! Ata u ndodhen atje vetem atehere kur “thika kishte shkuar gjer ne palce”, shkuan atje per t’i varrosur, per t’i larguar njehere e mire nga kjo bote!

Po cili valle eshte ai njeri, ai shtet ajo shoqeri qe mbyll syte perpara kesaj gjendje te denje per vendet e botes se trete? Cili eshte ai funksionar, Kryetar Komune, Prefekt qe do te mund te fleje i qete sot e tutje?

Po valle sa vlere kane mburravecet, kastravecet, burrecet qe propagandojne numrin e grave shqiptare ne politike, kur ne vendin e tyre te rrahesh dhe masakrosh nje grua eshte “trimeri, burreri, nder”, e ku di une se cfare?!

E dashur Nertila, zog i vogel dhe i parritur! Ti gonxhe e vogel mbushur me vese mengjesore te pranveres. Ti kenge e pakenduar e dashurise prinderore, ti gezim i pashterur, ti flokeverdhe lozonjare diellore!
Gezohu atje ne parajse nese ajo ekziton, gezohu ashtu si cdo te duhej te gezoje mbi kete te nemur toke, te nemur jete! Bashke me Robertin, Vilsonin dhe Kasandren!

Lutem qe “gjumi i madh” t’ju kete pushtuar ngadale, pa u ndjere, pa ju torturuar! Lutem qe zoti te mos ju kete braktisur, sepse ne njerezit ju harruam! LAMTUMIRE o engjej te vegjel!

Ambasadori amerikan John Withers II u le “amanetin e tij” shqiptareve para largimit: Mbrojeni demokracinë tuaj!

Muajt e fundit ka patur shume debate ne lidhje me ambasadorin e SHBA-ve ne Tirane. Ky personalitet aq i dashur per shqiptaret, ky diplomat karriere qe pergjate tre vjeteve arriti te mesoje ne menyre perfekte Gjuhen Shqipe, u be ne njefare menyre miku me i mire i popullit shqiptar. Megjithese ishte diplomati me i fuqishem ne Tirane, ai gjeti kohe te vizitonte Shqiperine ne cdo kend te saj, te ulej e bisendonte kembekryq me pleq, djem, burra e gra. Nuk u “terperua” asnjehere ky njeri dhe atehere kur i duhej te bisedonte me femijet dhe t’ju lexonte perralla e fabula si nje prind i mire.

Mirepo Ambsadori Withers u gjend mes nje furtune mediatike mjaft te veshtire. Atij ju desh te nderhynte disa here ne jeten politike te Tiranes duke u perpjekur te shmangte sabotimin e demokracise. Duke ndjekur fill e per pe politiken e qeverise se SHBA-ve, atij ju desh te shndrrohej ne delen e zeze te Shqiperise politike.

Per ironi te fatit me kujtohet letra qe i nisi Rezart Taci Ambasadorit Widhers. Ne ate kohe une bera dhe nje shkrim ku ju pervesha ashper biznesmenit tone “te madh” duke i kujtuar se po ja fuste kot me kot dhe se nuk ishte e mundur qe Rezarti te vinte ne prove inteligjencen, formimin dhe dijet e Ambasadorit, te pakten ne lidhje me Luter Kingun.

Por letrat kunder Ambasadorit duket se nuk perfunduan ketu. Para disa javesh nje nder penat me te spikatura te gazetarise shqiptare, Zoti Blendi Fevziu beri gafen me te madhe te jetes se tij, duke akuzuar drejteperdrejte Ambasadorin si nje politikberes personal dhe mos zbatues i direktivave te Washingtonit.

Aq i ashper ishte ai shkrim i Fevziut saqe mu desh te kthehesha ne kohe. Te kujtohesha per ato vite ku ai ishte gazetar te “Koha Jone” e asaj kohe. Blendi Fevziu ka jetuar rrahjet dhe keqtrajtimet e sistemit autokratik para disa viteve, ka jetuar shkrumbosje redaksish, ka jetuar renien e shtetit Brenda dy oreve sikur te ishte nje keshtjelle prej rere. Kete rradhe nuk e di pse ai nuk mundi te kuptonte se sinjalet qe vijne nga SHBA-ja nuk ishin ide personale te Ambasadorit, por mesazhe te qarta diplomatike, per nderrim kursi te politikes Tiranase.

Ani pse Rezart Taci shkroi nje cope leter idiote, ne fund te fundit aq e ka kulturen dhe nuk mund te presesh me shume prej tij. Nuk ka problem qe Blendi Fevziu i vuri nje damke me permasa te konsiderueshme reputacioànit te tij si gazetar i pavarur dhe neutral. S’ka gje se dikush, nje dite te bukur kur nuk kishte se cfare te thoshte per sukseset e pafundme te qeverise e quajti Ambasadorin Komunist, por…

Por qe te vinte dita qe Ministri i Jashtem i Republikes se Shqiperise, me perkrahje te plote te Kryeministrit dhe qeverise t’i drejtonte leter Sekretares se Shtetit Amerikan ku t’i ankohej per Ambasadorin Amerikan, kete nuk ja mori mendja askujt.

Mirepo cdo e keqe ka dhe te miren e saj. E para sepse tani morrem vesh ca gjera qe ndoshta nuk do t’i dinim kurre. E dyta sepse me ne fund te gjithe shqiptaret e moren vesh se qeveria e tyre nuk vlen nje grosh. Me ne fund qeveria Amerikane reagoi hapur dhe ne dy menyra: e para me nje leter drejtuar Zevendes Kryeministrit te majte te qeverise se djathte dhe e dyta po me gojen dhe zerin e Ambasadorit te saj ne Tirane John Withers II.

1-Ambasadori Withers ka shprehur ne menyre te patjetersueshme mendimet e qeverise dhe Presidentit te Shteteve te Bashkuara te Amerikes!

2-Shqiperia ndodhet ne krize te plote demokracie!

3- Per SHBA-ane dhe Ambasadorin Withers, “eshte me rendesi themelore ne kete vend qe demokracia te mbrohet, qe ajo te beje perpara per te kryer funksionin e saj themelor, i cili eshte t’i sherbeje mireqenies dhe aspiratave pozitive te popullit shqiptar”. Nese ambasadori Withers do te kishte nje keshille per shqiptaret perpara largimit ajo do te ishte: “Mbrojeni Demokracine Tuaj...!

4- Shqiperia ka shkelur marreveshjen me aleancen ushtarake me te fuqishme te botes NATO-n. Ne momentin e hyrjes se vendit ne NATO, Shqiperia i premtoi aleances mos prekjen e institucioneve si SHIK-u te pakten per nje periudhe tre vjecare. Ne rast se do te ishte e nevojshme nje nderhyrje apo permiresim, Shqiperia duhet te konsultohej me aleancen dhe te mos vinte ne rrezik standartet e kerkuara. Ky informacion eshte fakt i panjohur me pare per publikun shqiptar dhe deshmon verberine dhe etjen per pushtet palimit te qeverise aktuale!

5- Ata qe tentuan pa sukses ndryshimet ne ligjin per SHIK-un, duhet t’i thone popullit shqiptar se perse donin t’i benin keto ndryshime duke qene te vetedijshem per marreveshjen me Aleancen. Midis te tjerash ata duhet t’i shpjegojne popullit shqiptar se perse nuk i morren parasysh shqetesimet e Qeverise Amerikane dhe Bashkimit Europian!

6- Ministri i jashtem shqiptar duhet te shprehet qarte ne lidhje me marredheniet strategjike te Shqiperise me Rusine. Amerikanet presin me shume informacion nga aleati i tyre strategjik, Shqiperia, ne kete aspekt!

7-Shtetet e Bashkuara te Amerikes kane deshmuar se jane aleati me i ngushte dhe miku me i madh i shqiptareve. SHBA-ja i kujton shtetit shqiptar te mos harroje perkrahjen per integrimin e shqiperise ne aleancat euro-atlantike dhe sidomos kontributin per ceshtjen e Kosoves!

8-Ne Shqiperi sistemi i drejtesise eshte i semure rende. Parlamenti shqiptar refuzoi ne menyre te papergjegjshme te gjithe kandidatet e propozuar ne Gjykate te larte, pavaresisht se kjo perzgjedhje perfshinte dhe disa nga gjyqtaret me te mire te Republikes!

9- SHBA-ja mendon se plaget e Gerdecit rrjedhin ende gjak! SHBA-ja mendon se drejtesia nuk eshte vene ne vend! SHBA-ja pyet shqiptaret se sa te qete e bejne gjumin per demokracine e tyre ne lidhje me kete tragjedi!

10- SHBA-ja njohu dhe vuri re elemente pozitive ne zgjedhjet e fundit parlamentare, por SHBA-ja mendon se mbeten pa pergjigje dy pyetje te rendesishme. Nje nder to eshte dhe e meposhtmja: “A paten shqiptaret nje dite te mire te nesermen e ketyre zgjedhjeve? Kjo shprese nuk doli e tille”!

Ne kohen qe qeveria dhe opozita shqiptare po pushojne ne brigjet e kripura te Jonit dhe Adriatikut nje ambasador po largohet. Shqiperise ka per t’i mbetur miku i saj me i mire Amerika, ndersa shqiptaret po humbasin nje nder “te tyret”. Ne kohen qe Kryeministri peruron rruge te reja ne fshatrat e bregut, shteti me demokratik i botes, Amerika, i kujton se demokracia mund te rrezokohet shume lehte.

Faleminderit Ambasador John Withers II! Faleminderit qe mesuat gjuhen tone, qe vizituat fshatrat e vendit tim, qe folet dhe perkedhelet femijet e vendit tim! Faleminderit Ambasador dhe dijeni se ne rast se disa pushtetare, bisnesmene apo gazetare ja u kane mbyllur deren e tyre, dera e shqiptareve dhe Shqiperise eshte dhe do te mbetet gjithmone e hapur per ju!

Serbia nuk mund të mbajë më leksione diplomacie!

Nga Genti Metaj


Deri para pak ditësh qefji na e kishte të thoshim se Serbia do të pësojë një disfatë të hidhur në Gjykatën Ndërkombëtare të Hagës. Sot kjo punë është vulosur e firmosur duke sjellë në sytë e opinionit ndërkombëtar historitë e theroreve serbe. Historitë e gjithë atyre konflikteve gjakësore hapur e mbyllur me dhunë në të gjithë këndet e ish-Jugosllavisë. Saga e luftërave serbe fillon në vitet 1990 me katër kësish. Me katër luftra të humbura, me katër disfata njerëzore, materiale, sociale dhe për më tepër një imazhi të sakatosur keq e më keq të këtij shteti dhe qytetarëve të tij. Sllovenia, Kroacia, Bonja, Kosova, janë njollat e gjakut serb mbi hartën e Ballkanit.

Në rastin e Kosovës serbët u përpoqën më të gjitha mënyrat të mos dilnin “humbësit e vërtetë”. Për këtë arësye ata shkuan ne Hagë dhe iniciuan procesin e ligjmërisë së shpalljes së pavarësisë së Kosovës. Për këtë arësye parlamenti Serb ju kërkoi falje boshnjakëve për viktimat e Sebrenicës, por pa e quajtur atë genocid. Për këtë arësye Presidenti Tadic shkoi dhe morri pjesë në ceremoninë me rastin e 10 vjetorit të kësaj batërdie njerëzore qe hoqi nga faqja e dheut 8 mijë djem e burra në një ditë, vetëm e vetëm se ata ishin bosnjakë muslimanë, pra vetëm e vetëm se nuk ishin serbë. Mirëpo kurthi i ngritur nga serbët nuk funksionoi! Serbët me anë të këtij veprimi dhe pas dhënies se verdiktit nga GJND-ja humbën një betejë diplomatike te sendërtuar fije më fije prej tyre. Mospranimi i verdiktit ja u ka nenvlehtësuar në maksimum seriozitetin dhe besueshmërinë në sytë e gjithë botës. Pra tashmë argumenteve juridike të serbisë ju ka dalë boja dhe ju ka ardhur fundi. Përgjigjen e morrën aty ku ata vetë e kërkuan, ne Hagë!

Tanimë ka ardhur koha të themi se argumentet politke janë zhvleftësuar njëlloj si ato juridike. Serbët pretendonin se pavarësia e Kosovës do të trazonte rajonin, ndërsa sot koha dëshmon të kundërtën: pra pavarësia e Kosovës e ka stabilizuar rajonin. Rajon i pastabilizuar mbetet vetëm veriu i Kosovës dhe gjithë bota e ka të qartë se aty ka dorë Serbia. Të gjithë e dinë se në veri të Mitrovicës bandat serbe sponsorizohen nga qeveria e Beogradit, se atje korrupsioni dhe kontrabanda po shfarosin cdo ditë e më shumë jetën e njërezve. Pra dhe këtij argumenti i ka ardhur fundi, sot pas vendimit të GJND-së, më shumë se kurrë ndonjëherë.

Sot qeveria serbe ka humbur dhe “pop” starin e saj politik. Ministrit të jashtëm serb, zotit Vuk Jeremic duket se i ka perënduar ylli i lavdisë. Ky politikan i ri në moshë, por i plakur në mendime dhe diplomaci, nxiti qeverinë serbe për ndërrmarrje te cmendura si ai i cuarjes së cështjes në Hagë, harxhoi energjitë dhe buxhetin e një shteti te tërë për fituar ato që Serbia i kishtë humbur në katër luftëra me rradhë. Kërkoi t’ju mbushte mëndjen Europës, Amerikës e botës mbarë që Serbia kishte të drejtë, pavarësisht se Kosova u clirua nga ndërhyrja e tyre ushtarake.

Tashmë nga Serbia kërkohet hapur që ajo të ulet ne tryezë dhe të bisedoi si e barabartë me kosovarët, të bashkëpunojë për stabilizimin e situatës në Kosovë dhe në rajon, duke e palosur njëherë e përgjiothmonë fletën e së kaluarës.

Ndërsa për Kosovën kanë rënë e bien këmbana të reja. Tashmë qeveria e Kosovës duhet të vihet ne kryë të punës dhe t’ju udhërrëfejë vendeve që nuk e kanë njohur ende se përse duhet ta bëjnë një gjë të tillë. Megjithëse Serbia do të vazhdojë dhe për ca kohë të pengojë njohjen e Kosovës si shtet, megjithëse Serbia nuk ka për ta nohur ndoshta kurrë Kosovën, tashmë është në duart e politikës kosovare ndryshimi thelbësor i fushatës diplomatike. Beogradi do të detyrohet me kohën që të heqë dorë nga integrimi rajonal dhe ndërkombëtar i Kosovës, ndërsa kosovarëve ju takon te jenë të vendosur në zbatimin e strategjive të tyre shtetformuese dhe ndërkombëtare. Mes të tjerash Kosova duhet të punojë për imazhin e saj. Ndoshta eshte ky i fundit celësi i artë i shtetit më të ri në botë. Kosova duhet te luftojë pa kompromis korrupsionin, të krijojë mundësitë e investimeve nga aleatët e saj, por dhe të gjithë investitorëve potencialë, duke u shkëputur nga filozofia e klanit dhe klientelizmit.

Kosova nuk duhet të harrojë angazhimin e aleatëve të saj, sic nuk duhet të harrojë se në rast zhgënjimi nga ana e tyre, cmimi për t’u paguar do të jetë shumë i madh.

Shqiptarët artizanët e të ardhmes së Ballkanit

Nga Genti Metaj

Serbia e mësuar me "fitore" dhe dominim të rëhatshëm të rajonit, gjendet tashmë në një pozicion delikat. Qëndra e gravitacionit është zhvendosur drejt një kombi tjetër, i cili disponon dy shtete, por dhe një rol të rëndësishëm në gjithë rajonin. Këtu dua të përmend prezencen e më shumë se 30% të popullsisë shqiptare etnike në Maqedoni, prezencen e shqiptarëve në Malin e Zi apo ne Sërbi. Tashmë gjeopolitika ka ndryshuar kah, duke u dhënë shqiptarëve privilegjin, por dhe përgjegjësinë për të luajtur një rol të ri dhe konstruktiv në të ardhmen e ballkanit.

Tashmë nuk përbën më lajm që Kosova nuk mund të trajtohet më si një ish-provincë serbe as nga serbet dhe as nga ndonjë vend tjetër që fliste kundër pavarësisë së së saj në emër të sovranitetit te kombeve. Duke deklaruar se Kosova nuk ka shkelur në asnjë moment të drejtën ndërkomëtare, GJND-ja ka konfimuar ne mënyrë direkte se Kosova ka qënë thjesht një përbëres i ish-federatës Jugosllave dhe asnjëherë pjesë e Sebisë.Megjithëse ka qënë përherë e qartë, megjithëse bota mbarë e di se Kosova nuk ka qënë asnjherë pjesë e Sebisë, u desh që vendimi i GJND-së, kërkuar dhe pritur me padurim nga qeveria serbe të coj në vendin e duhur të drejtën ndërkombëtare.

Menjëherë pas vendimit të GJND-së, Ministri i Jashtëm Serb Vuk Jeremiç u përpoq të relativizonte impaktin e këtij vendimi duke thënë se ky ishte thjesht një mendim konsultativ pa vlerë juridike dhe pa asnjë lloj detyrimi për Serbinë. Mirëpo ai harroi se ishte Serbia që e kërkoi këtë mendim në OKB dhe se përfundimisht ai u shpreh në mënyre katërcipërisht të kundërt me të thënat e mëparshme qoftë të tij, qoftë të qeverisë apo Presidentit Tadiç. Në fakt humbja e Serbisë ne Gjykatën ndërkombëtare te Drejtësise minon kryekëput strategjinë e saj në vazhdën e angazhimeve diplomatike kundër njohjes së Kosovës nga vendet e tjera apo organizatat ndërkombëtare.

Deri dje pyetja qe vinte natyrshem në buzët e qytetarëve kosovarë apo aleatëve te shqiptarëve ishte: Cila është strategjia e shqiptarëve në rast të një vendimi te disfavorshëm për Kosovën? Ndërsa sot, është diplomacia serbe që ndodhet ne një rrugë pa krye. Në fakt, serbët e dinin se nuk ishte e mundur të jepej një vendim në favor të tyre, por ata shpresonin tek një vendim i dyzuar, pra një vendim jo i qartë dhe i interpretueshëm, i cili do t'i lejonte te shpërndanin tymnajën e strategjisë së tyre në lidhje me Kosovën.

Megjithëse Jeremic dhe pas tij Tadiç konfirmuan se nuk e njohin vendimin konsultativ të GJND-së, e dinë shumë mirë se do të jetë e veshtirë të kontestojnë një vendim për të cilin ata vetë ishin nismëtarët dhe pikënisësit e procedurës në Hagë.

Tashmë retorika beogradase se Kosova do të frymëzojë rajone të tjera të kërkojnë pavarësinë nuk mund të shihet në të njëjtën mënyrë. Nuk mund të shihet në të njëjtën mënyrë për dy arësye: e para sepse nuk ka patur lëvizje të tilla që prej momentit të pavarësisë; dhe e dyta sepse të gjithë e njohin situatën, historinë dhe shanset e ofruara Beogradit përpara ndërhyrjes së NATO-s dhe shpalljes së kordinuar të pavarësisë së Kosovës.

Nga ana tjetër, megjithëse Kosova është njohur nga 69 shtete, përfshi këtu SHBA-ne, 22 nga 27 vendet e BE dhe prej të gjithë fqinjëve të saj, pritet një valë e re njohjesh nga vendet të cilat prisnin pikërisht vendimin e GJND-se përpara se të prononcoheshin për pavarësinë e saj.

Të jemi të ndërgjegjshëm se deri tani Serbia ka mundur të bllokojë jo pak njohje të Kosovës duke u mbështetur pikërisht tek fakti se GJND-ja do të sheshonte pikëpyetjen e madhe të ligjshmërisë së shpalljes së pavarësisë. Përvec të thënave të mësipërme, pritet nje valë e re diplomatike në favor të njohjes së pavarësisë me mbështetjen dhe lobingun direkt të SHBA-ve, Britanisë së Madhe, Frances dhe Gjermanisë.

Por tashmë ka ardhur koha që qeveria e Kosovës të tregojë aftësitë e saj në arenën diplomatike botërore. I takon kësaj të fundit të ndërrmarre një ofensivë diplomatike serioze dhe të guximshme, me qëllim sigurimin e të paktën 93 njohjeve në total. Është e domosdoshme që në mbedhjen e ardhshme te OKB-së, Kosova të jetë gati për t'u pranuar anëtare e saj. Në rast se diplomacia kosovare dhe sigurisht shqiptare nuk do të jenë në gjendje te bëjnë një gjë të tillë, do të thotë se nuk jemi ne gjendje dhe nuk kemi kapacitetet e nevojshme per luajtur në mënyre dinjitoze ne arenën diplomatike ndërkombëtare.

Megjithëse në terren njohja e ligjshmërise së pavarësisë së Kosovës nuk ndryshon ndonjë gjë të madhe, ajo përbën një moment të ri për aktualitetin politik të rajonit. Shqiptarët e shohin dhe njëherë veten në krye të aktualitetit botëror dhe pozicioni i tyre është forcuar sërish. Nga ana tjeter, rasti i Kosovës përbën një precedent të ri në të drejtën ndërkombëtare. Qysh prej krijimit të saj pas luftësë së dytë botërore, GJND-ja ka trajtuar 24 cështje dhe është hera e parë që trajton një problem të tillë.

Nga ana tjetër, ky rast është një ndeshje e pastër mes diplomacisë serbe dhe asaj shqiptare. Është rasti i dytë që diplomacia shqiptare del fitimtare duke forcuar vendin e saj qoftë në arenën ndërkombëtare, qoftë në atë rajonale.

Serbia e mësuar me "fitore" dhe dominim të rëhatshëm të rajonit, gjendet tashmë në një pozicion delikat. Qëndra e gravitacionit është zhvendosur drejt një kombi tjetër, i cili disponon dy shtete, por dhe një rol të rëndësishëm në gjithë rajonin. Këtu dua të përmend prezencen e më shumë se 30% të popullsisë shqiptare etnike ne Maqedoni, prezencen e shqiptarëve në Malin e Zi apo ne Sërbi. Tashmë gjeopolitika ka ndryshuar kah, duke u dhënë shqiptarëve privilegjin, por dhe përgjegjësinë për të luajtur një rol të ri dhe konstruktiv në të ardhmen e ballkanit.

Si te marrim neshtetesine belge?

Nga Genti Metaj

Nje nder temat me mjaft interes per te gjithe te huajt ne Belgjike eshte dhe a jo e marrjes se nenshtetesise belge. Ky debat ka qene mjaft i ashper diku aty para viteve tedhjete dhe shume organizata qe mbronin te drejtat e emigranteve kane bere nje lufte politike mjaft te ashper per te arritur tek ligji per akordimin e shtetesise belge. Ne kete material ne deshirojme te informojme te gjithe lexuesit per disa nga procedurat qe duhen ndjekur per te marre shtetesine belge.

Marrja e shtetesise belge rastis te duket e komplikuar dhe shpeshhere dekurajuese. Ne fakt asgje nuk eshte kaq e komplikuar ne rast se kemi informacionin e nevojshem dhe sigurisht nese ju drejtohemi institucioneve dhe organizatave te specializuara ne kete drejtim. Ne kete artikull ju do te gjeni informacione te thjeshtezuara dhe praktike, te cilat synojne t’ju orientojne sic duhet drejt procedurave dhe t’ja u bejne te thjeshte « betejen e nacionalitetit belg ». Sigurisht qe ky dokument nuk mund te jete « i perjetshem dhe absolut », duhet te kemi parasysh se gjerat evoluojne, pasurohen, lehtesohen ose veshtiresohen. Gjithsesi ne rast se ndodheni perballe nje problemi mos hezitoni te kontaktoni me autorin e ketij materiali, i cili operon ne fushen e te drejtave te emigranteve.

Dhenia e shtetesise ne baze te nje prindi me shtetesi belge

Nje femije qe lind ne belgjike dhe nje nga prinderit e tij ka shtetesi belge, perfiton automatikisht shtetesine e mbreterise. Ne lidhje me kete rast nuk ka asnje procedure madhore per t’u kryer, pervec njohjes se femijes nga prindi belg dhe rregjistrimi i tij prane zyres se gjendjes civile te komunes ku keta te fundit kane zgjedhur rezidencen e tyre.

Po ne kete kendveshtrim perfitojne shtetesine belge te gjithe femijet qe lindin jashte shtetit, por qe nje nga prinderit ka shtetesine belge dhe ka lindur ne Belgjike. Ky femije merr shtetesine belge automatikisht nese deri ne moshen 18 vjecare nuk ka perfituar nje nacionalitet tjeter. Duke qene pothuajse te sigurt se nuk ka raste te shumta te tipit te meposhtem, po ju shpjegojme se ka dhe raste te tjera ne te njejtin kendveshtrim. Ne rast se femija ka lindur jashte shtetit nga prind (er) te cilet nuk e kane marre shtetesine belge qysh ne lindje ata duhet te paraqesin nje deklarate ne gjendjen civile te komunes se rezidences, ose ne rast se jetojne jashte Belgjikes, ne ambasaden ose konsullaten belge te vendit ku jetojne. Kjo procedure duhet bere para se femija te arrije moshen 5 vjecare. Ne rast se femija kalon moshen 5-vjecare, atehere procedura ndryshon dhe duhet ndjekur nje rruge krejt tjeter dhe me e komplikuar. Ne rast vdkeje te prindit qe ka shtetesi belge para lindjes se femijes, ky i fundit merr automatikisht shtetesine e tij, pra shtetesine belge. Po cilat jane dokumentet te cilat duhen paraqitur ? Kjo nuk eshte aspak e veshtire dhe as e komplikuar :

1- Certifikate Lindje e femijes
2- Vertetin shtetesie i prindit ose prinderve belge.




Marrja e shtetesise belge per femijet e lindur ne Belgjike

Te gjithe femijet e lindur ne Belgjike nga prinder me origjine te huaj mund te marrin shtetesine belge. Po ju citojme me poshte disa nga kushtet qe duhen plotesuar per te marre shtetesine :
- Femija banon ne Begjike pa shkeputje qysh prej lindjes
- Prinderit jane te instaluar ne Belgjike te pakten prej 10 vjetesh
- Lindja e femijes eshte deklaruar para se ai te mbushe 12 vjec
Procedura per kete menyre te marrjes se shtetesise eshte shume e thjeshte : Te dy prinderit duhet te paraqiten ne zyren e gjendjes civile te komunes se rezidences. Ne rast se nje nga prinderit nuk jeton, ne rast se nje nga prinderit ka aftesi te kufizuara mendore, atehere vetem prindi i afte ose tutori i autorizuar me ligj bejne deklaraten dhe procedura perfundon.

Pervec informacionit qe cituam me siper ekzistojne dhe raste kur njeri nga prinderit nuk e ka rezidencen ne Belgjike. Pra natyrshem lind pyejta se si duhet vepruar ? Ne raste te tilla prindi qe nuk e ka rezidencen ne belgjike duhet te beje nje prokure ku jep autorizimin e tij ne lidhje me kerkesen. Kete prokure ai mund ta kryej ne ambasaden belge te vendit ku jeton ose prane konsullates belge te vendit ku jeton. Ne rast se prindi qe nuk jeton ne Belgjike refuzon te jap aprovimin e tij, ose ne rast te mungeses se prokures me shkrim per nje tjeter arsye, prindi qe jeton ne Belgjike mund te beje deklaraten i vetem. Ne kete rast eshte gjykata qe do vendose nese do t’i jepet apo shtetesia belge femijes qe ndodhet ne keto pozita. Me poshte po ju citojme dokumentet qe duhenparaqitur. Ne princip keto dokumente jane pa pagese:

1- Certifikata e lindjes se femijes
2- Prova e rezidences se femijes qysh nga dita e lindjes (Certificat de résidence)
3- Prokura e prindit qe nuk jeton ne Belgjike. Ne kete prokure prindi qe nuk jeton duhet te shprehe ne menyre te qarte pelqimin e tij ne lidhje me marrjen e shtetesine per femijen
4- Ne rast se njeri nga prinderit eshte me aftesi te kufizuara mendore : Prove ku shprehet ne menyre te qarte pamundesia mendore e prindit per te bere deklaraten.

Pra, natyrshem me marrjen dhe plotesimin e te gjithe dokumentacionit te siperpermendur dosja eshte gati dhe dorezohet ne Komune nga prinderit e femijes. Prokurori i Mbretit do te vihet menjehere ne dijeni te kesaj kerkese dhe pergjate maksimumi nje muaj pas berjes se kerkeses duhet te jape pelqimin ose mos pelqimin per kete te fundit. Mos pelqimi i tij mund te bazohet mbi faktin se natyralizimi i femijes nuk eshte ne interesin e femijes. Keto jane raste shume te rralle, por qe duhen patur parasysh. Por cfare mund te bejme nese prokurori i Mbretit e refuzon kerkesen e shtetesise ? Ne kete moment ne loje futet gjykata, e cila vendos nese prinderit mundet ose jot e shkojne ne instacen e apelit per dosjen. Ne rast se asnje verejtje nuk behet brenda muajit nga ana e Prokurorit te Mbretit, dosja konsiderohet e mbyllur dhe femija merr shtetesine belge. Ai rregjistrohet ne rregjistrin e popullates dhe qe nga ky moment eshte shtetas dhe qytetar belg. Cdo femije nden moshen 18 vjecare mund te behet ne mùenyre automatike belg me kusht qe nga prinderit qe ka marre shtetesine me ane te procedures se natyralizimit (la naturalisation) te jete tutori legal i femijes. Ne keto raste dosja trajtohet nga Komisioni i Natyralizimit.

Marrja e shtetesise per te gjithe ata persona legale qe jetojne prej nje periudhe te gjate ne territorin e mbreterise

Ne kete rast kemi te bejme me tre raste konkrete, pra e thene ndryshe me tre mundesi qe ju jepen te gjithe kandidateve qe duan te marrin shtetesine belge. Per te treja rastet qe do te trajtojme me poshte mjafton qe kandidati te paraqitet ne zyren e gjendjes civile te komunes se rezidences dhe te plotesoje nje dokument ku kerkon “marrjen e shtetesise belge” me ane te procedures: “par obtion de nationalité”.Ju do te gjeni sipas rastit dhe dukumentat e nevojshme ne vijim.

1- Rasti i pare perfshin te gjithe ata kandidate qe kane lindur ne Belgjike dhe kane jetuar gjithe kohen ne territorin e mbreterise. Por si duhet vepruar dhe cfare dokumentash duhen dorezuar? Ne kete rast ju duhet te dispononi dokumentacionin e me poshte shenuar:

- Certifikate Lindjeje (ky dokument merret ne komunen ku eshte deklaruar lindja. Zakonisht komuna perket me spitalin ku femija ose kandidati ka lindur. Per shembull: ne rast se ju jeni banues i Komunes se Saint-Gilles, por keni lindur ne Hopital Saint-Pierre, certifikaten e lindjes do ta merrni ne administraten e bashkise se Brusel Qender (1000 Bruxelles). Kjo per faktin se spitali ku keni lindur ndodhet ne territorin e kesaj te fundit.

- Certifikaten e rezidence dhe Historikun e adresave qe prej lindjes
- Nje kopje te kartes suaj te identitetit. ( Ky dokument duhet legalizuar ne Zyren e popullates te komunes tuaj (Service Population).

2- Kandidati ka lindur jashte Belgjikes dhe nje prinderit e tij ka marre shtetesine belge ne momentin e procedures se deklarimit (demande de nationalité par déclaration article 12 bis). Ja lista e dokumentave per kete rast:

- Certifikata e lindjes (ne kete rast certifikata e lindjes merret ne vendin e origjines. Perkthehet ne gjuhen frenge ose flamisht, legalizohet ne sherbimin perkates prane Ministrise se Jashtme te Republikes se Shqiperise, legalizohet nga Konsullat Belge ne Durres, ose se fundmi dhe ne Zyren Diplomatike te Mbreterise se Belgjikes ne Tirane)
- Prova qe njeri nga prinderit ka shtetesine belge (Ne kete rast karta e identitetit te prindit belg eshte e mjaftueshme. Ne rast se hasni ne ndonje veshtiresi, mos hezitoni te merrni kontakt me sherbimin e popullates ne komunen e rezidences)
- Nje dokument ku vertetohet atesia e kerkuesit (ose memesia) me prindin belg
3- Kandidati qe jeton ne Belgjike ne menyre legale, qe koheqendrimi i tij eshte te pakten 7 vjet dhe nje dite, qe ne momentin e berjes se kerkeses ka nje leje qendrimi definitive, qe gjate 7 vjeteve te qendrimit legal ka patur nje dokument identiteti mbi tre muaj mund te kerkoje shtetesine belge mbi po te njejten baze. Po ju citojme me poshte listen e dokumentave te nevojshme:
- Certifikata e lindjes (ne kete rast certifikata e lindjes merret ne vendin e origjines. Perkthehet ne gjuhen frenge ose flamisht, legalizohet ne sherbimin perkates prane Ministrise se Jashtme te Republikes se Shqiperise, legalizohet nga Konsullat Belge ne Durres, ose se fundmi dhe ne Zyren Diplomatike te Mbreterise se Belgjikes ne Tirane)
- Certifikaten e rezidence dhe Historikun e adresave qe prej lindjes
- Nje kopje te kartes suaj te identitetit. ( Ky dokument duhet legalizuar ne Zyren e popullates te komunes tuaj (Service Population).

Per te gjitha rastet dhe procedurat e mesiperme shpenzimet financiare nuk jane domethenese. Ato mjeftohen me pagesen e pullave te destinuara per certifikaten e Lindjes dhe proven e rezidences. Ne pergjithesi Prokurori i Mbretit duhet te jape mendimin e tij brenda muajit, por duke patur parasysh mbingarkesen e ketij institucioni, kjo procedure mund te marre maksimumi nga 6 deri ne nente muaj. Nje pjese e mire e komunave ne Bruksel kthejne pergjigje brenda kater muajve ndesa ne Wallonie dhe Flandre kjo procedure shkon disi me shpejt. Si ne te gjitha rastet dhe shpjegimet perkatese te dhena me siper, ne rast se pas pergjigjes se Prokurorit dhe ne rast se ky i fundit nuk e kundershton kerkesen, kandidatit i akordohet shtetesia belge. Ne rast se Parketi e kundershton kete kerkese, kandidati duhet t’i drejtohet Gjykates se Shkalles se Paredhe t’i kerkoje anulimin e vendimit te Parketit.
Ne numrin e ardhshem ne do t’ju percjellim informacionin e nevojshem per disa grupe te tjera qe aspirojne shtetesine belge. Mes te tjerash do t’ju informojme per marrjen e shtetesise per adoleshentet e lindur jashte Belgjikes, marrjen e shtetesise pas marteses me nje shtetas(e) me nacionalitet belg dhe procedurat e nevojshme ne rast refuzimi te kerkeses suaj te natyralizimit.


Me poshte do te gjeni informacionin e nevojshem per disa grupe te tjera qe aspirojne shtetesine belge.

Rasti i meposhtem u perket te gjithe adoleshenteve qe kane lindur jashte territorit belg dhe qe jane ne moshen 18 vjec. Personat qe i perkasin kesaj kategorie nuk duhet ta kene kaluar moshen 22 vjec dhe megjithese nuk kane jetuar rregullisht ne belgjike mund te marrin shtetesine duke plotesuar kushtet e meposhtme:

• Procedura e kerkeses me ane te deklarimit te shtetesise belge duhet te behet ne periudhen kohore mes 18 dhe 22 vjec.
• I/ interesuari/a duhet te jete rezident ne belgjike 1 vit perpara kerkeses se shtetesise.
• Residenca ne Belgjike midis moshes 14 dhe 18 vjec duhet te jete efektive OSE te kete qene resident per 9 vjet ne nje periudhe tjeter kohore. Ky kusht nuk duhet te plotesohet nga kandidatet te cilet kane nje nga prinderit me shtetesi belge ne momentin e lindjes.
• Kerkuesi i lindur jashte territorit te mbreterise duhet te ketejetuar ne Belgjike me nje nga prinderit te pakten per nje vit, perpara moshes 6 vjecare.
Qe kerkesa te jete e vlefshme kandidati duhet te paraqese dokumentat e meposhtem:

- Certifikaten e lindjes
- vertetim shtetesie
- Certifikate residence te shoqeruar me historikun e residencave
- Ne qofte se eshte e nevojshme, vertetim shtetesie te prindit belg

Ne rast se ju ndodheni ne ne kushtet e mesiperme shpenzimet e procedures limitohen me pullat fiskale dhe ne rast se eshte e nevojshme me shpenzimet e rregjistrimit te kerkeses suaj. Kerkesa behet ne zyren e Gjendjes Civile te komunes ne te cilen kandidati ka zgjedhur rezidencen. Kandidati do te nenshkruaj nje dikument ku certifikohet deshira e tij per te marre nenshtetesine belge me ane te procedures: Par obtion de nationalité. Pas shqyrtimit te te dosjes dhe anketave te natyrshme. Pas verifikimit te permbushjes se kritereve te nevojshme dhe faktit shume te rendesishem qe kandidati nuk ka snje dosje penale te rende, Prokurori i Mbretit pas nje muaji nga data e berjes se kerkeses jep mendim pozitif. Ne kete moment deklarata rregjistrohet automatikisht ne rregjistrat e komunes se rezidences dhe kandidati behet me shtetesi belge.

Ne rast refuzimi nga ana e Prokurorit te Mbretit, kandidati ka te drejten e ankeses brenda afateve te parashikuara me ligj dhe te komunikuara ne letren e pergjigjes negative.

Nje tjeter kategori personash mund te kerkojne shtetesine ne baze te marteses me nje shtetas belg per aq koha sa:

• Ne momentin e kerkeses ka 6 muaj martese dhe bashkejetese me bashkeshortin (bashkeshorten) belge.
• Kandidati jeton ne menyre legale qe prej tre vjesht ne belgjike dhe kjo periudhe fillon nga momenti ne te cilin kandidati ka marre nje leje qendrimi te vlefshme te pakten tre muaj. Ekziston mundesia qe bashkejetesa jashte belgjikes me nje shtetas belg (gjithmone ne kuadrin e martese) te asimilohet per te plotesuar kushtet e mesiperme, por me kusht qe: kandidati dhe bashkeshorti belg te provojne se kane lidhje te vazhdueshme dhe te verteta me Belgjiken.
Kerkesa si ne rastet e tjera behet ne zyren e Gjendjes Civile te komunes se rezidences. Kandidati duhet te nenshkruaj nje dokument me ane te te cilit shpreh deshiren per te marre nacionalitetin belg me ane te procedures: Par option de nationalité. Ja disa prej dokumentave qe duhen per te profituar nga kjo procedure:

- Certifikata e lindjes
- Prova e shtetesise per bashkeshortin (ten) qe ka shtetesine belge
- Prova e shtetesise se kandidatit
- Certifikaten e marteses (nese eshte e nevojshme te perkthyer dhe legalizuar ne instancat kompetente te parashikuara nga ligji)
- Historikun e rezidencave


Refizimet dhe e drejta e ankeses

Motivet e refuzimit

Ne rast se keni lexuar me vemendje materialet e publikuara ne Albania ne lidhje me marrjen e shtetesise belge, do t’ju kete rene ne sy se perfundimisht kerkesa dhe marrja e shtetesise, ne dukje e komplikuar eshte relativisht praktike dhe e thjeshte. Por pavaresisht konstatimit te mesiperm shpesh gjate rruges per te postuluar, kandidati ndeshet me komplikime dhe keq interpretime te ndryshme, ndonjehere dhe absurde. Ka nje eksperience te madhe ne keqinterpretimin e ligjeve, kushteve, por dhe abuzime te ndryshme, qofte nga kandidatet, qofte dhe keqinterpretime nga administrata. Specialistes e identifokojne kete fenomen me faktore te ndryshem, si per shembull: sjelljet dhe interpretimet arbitrare, mungese kordinimi te informacionit dhe aplikimi “te vecante” te disa ligjeve. Shpesh here studimi dhe verifikimi i dosjeve lihet ne dore te autoriteteve komunale, te cilat kane “dore te lire” per te vendosur mbi fatin e kandidatit. Instanca tjeter eshte ajo e Komisionit te Natyralizimit, e cila funksionon ne
kuadrin e Parlamentit federal.

Rasti me flagrant qe une personalisht kam ndeshur gjate eksperiences time profesionale, jane te thenat e nje kandidati, i cili ne ate epoke me informonte se si nje funksionar komunal kishte marre kompetencen te vendoste aresyet e zevendesimit te certifikates se lindjes me nje tjeter dokument ishin te vlefshme.

Nje tjeter aresye refuzimi mund te jete dhe fakti qe kandidati nuk ka respektuar Kodin e qarkullimit Rrugor dhe pas mos pagese sse gjobes i eshte hapur nje dosje penale ne prokurori. Ne rast te tille per Komisionin e natyralizimit ose per prokurorin e Mbretit, ky eshte nje argument “mese i mjaftueshem” per te refuzuar kerkesen.

Nje tjeter rast refuzimi mund te jete dhe fakti qe personi dyshohet per martese te bardhe. Ne rast se ai nuk ka te pakten tre vjet martese dhe bashkejetese me bashkeshortin/ten belg/e atehere Komisioni i Natyralizimit refuzon dhe ne rastin me te mire ngrin dosjen per nje periudhe kohore te percaktuar sipas precedentit te dosjes.

Shkak per refuzimin mund te jen dhe ambasadat e vendeve respektive ne belgjike apo ambasadat belge ne nje vend tjeter. Mjafton qe nje dokument te jete leshuar pa informacionin e kerkuar ose pa precisionin e nevojshem qe dosja te ajournohet ose te refuzohet.

Shpesh here per pamundesi te marrjes se Certikikates se Lindjes, kandidatet zgjedhin proceduren e “Acte de Notoriété”. Jo ne pak raste “le juge de paix” refuzon deshmimtaret e kandidatit me argumentin se informacionet e percjella nga ky i fundit jane te pamjaftueshme.

Me fjale te tjera dhe sipas mendimit te shume specialiste dhe botes asociative, ka ardhur koha qe procedurat te behen me praktike dhe me te thjeshta. Eshte e domosdoshme qe gjithcka te mund te aplikohet lehtesisht si gjate procedures te mbledhjes se dokumentave nga kandidati, por dhe gjate procedures administrative per marrjen e vendimit. Nga ana tjeter eshte me se e nevojshme dhe absolutisht e pakundershtueshme qe organet kopetente te jene vigjulente ne raport me abuzimet e ndryshme qe mund te tentohen nga kandidate te dyshimte per aresye te ndryshme. Prandaj nuk duhat te cuditemi asnjehere kur Ministri i brendshem refuzon shtetesine e nje kandidati, ose me shkurt prezencen e tij ne territorin belg me motivin se ai perben nje kercenim potencial per rendinpublik apo sigurine kombetare. Ne rast se kerkuesi refuzohet per “fakte personale te renda”, mund te kuptohet lehtesisht se ai mund te jete denuar per trafik droge; pedofili; proksenetizem;vjedhje me dhune; poligami; martese te bardhe; adezion ose pjesemarrje ne nje grup terrorist; grup mafioz, dhe ose rrezik potencial per demokracine.

Ministri i Brendshem mund te konkludoje se dosja e kandidatit eshte e paplote, e pamjaftueshme ose konstaton nje mashtrim madhor. Ka raste ne te cilat kerkuesi nuk ju pergjigjet “thirrjeve te institucioneve; p.sh. paraqitje ne polici; prokurori, etj.), nuk ju pergjigjet letrave te institucioneve dhe komunikimeve te saj, ose mos paraqitjes ne Komisionin e rregullarizimit.

Aresye te tjera per refuzimi jane dhe te meposhtmet:
- Kandidati ka patur probleme me drejtesine
- shkelje te renda te Kodit te qarkullimit Rrugor
- Qarkullim automjeti pa dokumentacion dhe pa siguracion
- Mos bindje ndaj forcave te rendit publik
- Alkolizem ne momentin e qarkullimit me mjet te motorrizuar, etj.

Me poshte po rendisim shkurtimisht disa nga aresyet per te cilat kandidati mund te refuzohet qifte ne Kolisionin e natyralizimit, qofte nga nga prokurori i Mbretit. Rastet e meposhtme duhet te shihen ne baze te procedurave qe ju keni lexuar ne pjesen e pare dhe te dyte te ketij materiali.
a- Mund te refuzohet nje kandidat kur dosja e tij eshte e paplote.
b- Kandidati mund te refuzphet kur eshte rregjistruar gabimisht ne rregjistrat e gjendjes civile dhe ne momentin e anketes se prokurorise evidentohet gabimi administrativ.
c- Kur kandidati ka qene i crregjistruar perkohesisht nga rregjistri i gjendjes civile dhe nuk ploteson afatet kohore te percaktuara nga ligja.
d- Kur dokumentat nuk jane legalizuar nga intancat perkatese ne vendin e origjines apo nga instatancat perkatese velge.
e- Kur dosja gjyqesore nuk eshte e paster. (ne rast se kandidati nuk ka dosje gjyqesore te paster ekziston mundesia e kerkeses se reabilitimit. Kjo kerkese i drejtohet Prokurorit te Mbretit dhe duhet te behet perpara kerkeses se shtetesise. Pergjigja per reabilitim merr te pakten dy vjet per te pasur nje pergjigje dhe jo ne te gjitha rastet pranohet. Reagimi i Prokurorit te Mbretit per keto raste varet nga lloji dhe masa e denimit te marre nga kandidati per nje apo me shume ceshtje gjyqesore).
f- Mungese e motivimit te kerkese se marrjes se shtetesise.
g- Mungese integrimi ne belgjike.

Nje rast specifik i pergjigjeve te kerkeses per natyralizim eshte dhe “Ajournement du dossier”. Ja se si mund ta shpjegojme kete rast. Ne radhe te pare nuk ka ndonje gje alarmante sepse ajournim nuk do te thote refuzim. Ne fakt duke u bazuar ne elementet e dosjes Komisioni i natyralizimit vendos ta shtyje dhe per nje vit pergjigjen per kandidatin. Afati njevjecar eshte relativ. Ka raste qe dosja mund te azhurnohet 6 muaj ose dy vjet. Ne pergjithesi ky vendim merret kur kandidati nuk permbush afatet ligjore te qendrimit per te kerkuar shtetesine. Komisioni preferon te shtyje afatin e pergjigjes me qellim te mos dhenies se nje pergjigje negative.

Per ta mbyllur temen e marrjes se nenshtetesise mbetet per tu nenvizuar se ne cilindo rast refuzimi apo azhurnimi kandidati duhet te marre kontakt me institucione apo shoqata te specializuara ne kete drejtim. Duhet patur parasysh se eshte shume e rendesishme qe ankesat te behen brenda afateve te parashikuara nga ligja. Ne te gjitha rastet administrata eshte e detyruar te informoje kandidatin per mundesine e ankese dhe afatin kohor ne te cilin ai mund ta beje ate.

Ehe, ate pune vetem Zoti e di!

nga Genti Metaj

Botuar ne gazeten Kritika me 13. 11. 2009

Tre prej fqinjeve te Shqiperise sone pas shume perpjekjeve dhe nje pune titane arriten te marrin dhuraten me te mire per popujt e tyre para Krishtlindjeve. Vetem pese dite perpara festimit te tyre, fqinji yne maqedonas, malazes apo serb, do te marre rrugen i qete per t’i festuar ato ne gjirin e 500 milione europianeve.
Per t’i festuar ato prane familjeve te tyre qe jetojne ne europe, prane femijeve te tyre, te cileve kete rradhe nuk do t’u duhet te pergatisin “kuleten” dhe as te shkojne ne sportelet e biletarive te avioneve, as ne zyrat e “Dergimit te shpejte te parave”. Do t’ju duhet te pergatisin atmosferen e festave te fundvitit dhe te presin ketu ne Europe prinderit, vellezerit, miqte, te dashurat, grate, femijet… Ndersa bota ecen perpara, ndersa fqinjet tane kane se me cfare te krenohen, perseri ne, ne shqiptaret, ne te fundit, mbetem prape te fundit!

Ne dukje ne shqiptaret, ose e thene drejteperdrejte, politika jone, perpiqet te shtiret si nje ithtare aktive e “temes” europiane dhe liberalizimit te vizave, na ben te besojme se ka ndermarre nje mije e nje nisma per te pershpejtuar jo vetem procesin e liberalizimit te vizave, por te krejt procesit te integrimit. Kur behet fjale per “nga fitorja ne fitorje”, perpiqen te na mbushin mendjen se jemi fare afer dhe se jemi anetar te NATO-s. Sigurisht qe ne jemi anetar te aleances Euro-Atlantike, por te mos harrojme se Maqedonia nuk u be pjesetare e saj vetem nga problemi i emrit me Greqine, nese jo, atehere ata do te ishin dhe ne NATO dhe me viza te liberalizuara. Maqedonia eshte nje shtet i sapo krijuar, por ama vleresimet mbi reformat e kryera prej tyre jane shume here me perpara se ato te Shqiperise. Maqedonia eshte nje shtet me probleme etnike dhe kjo duhet ta bente dhe me te veshtire misionin e saj te integrimit, por ne fakt eshte krejt e kunderta. Menaxhimi i tyre eshte si nata me diten me menaxhimin qe ne shqiptaret ju rezervojme shqiptareve.

Diku kam lexuar nje shkrim te nje ish-te burgosuri politik. Pak a shume ai citonte: “I zhytur ne erresiren e biruces se ftohte, degjoja klithmat e shqiptareve qe rriheshin dhe torturoheshin nga shqiptaret! Degjoja vellane tek masakronte vellane, shihja gjakun e shqiptarit qe derdhej po nga vellai i tij shqiptar”.
Ne keto momente kur duhet t’i jepet nje dinamike e re procesit te integrimit, kur te gjithe duhet te ulin me turp koken dhe t’i vihen punes, politika jone eshte rifutur ne nje ngerc pa krye duke deshmuar dhe njehere papjekurine e perhershme te saj. Kjo pajekuri eshte kthyer e denje per nje emision humori ku kryeminister e kryetar opzite, si femijet ne boten e perrallave dalin e tundin ne duar gjithfare raportesh, qe mund te deshmojne cdo gje, vec legjimitetit te tezave te tyre.

Mund te legjitimojne gjithcka, vec babezise per pushtet, prona dhe pasuri ne kurriz te shqiptareve. Pas kater vitesh shenohet 100 vjetori i mbarimit luftes se dyte boterore, para disa ditesh u perkujtua renia e “Murit te Berlinit”, perdes se hekurt qe ndau boten ne dy kesish. Pas nje viti shenojme plot 20 vjet nga fillimi i proceseve demokratike te Shqiperise, por ende pas gjithe ketyre peripecive mbetemi “oborri i prasem” i Europes po e po, por dhe i Ballkanit. Kemi mbetur ne nje “kotec hermetik ku flene gjelat tane politikane”, kemi mbetur ne nje kend te erret me nje shtet tjeter, i cili vetem para disa vitesh u shkerrmoq dhe vazhdon te therrmohet nga lufta dhe problemet etnike!
Po valle a eshte kjo ajo qe meritojne shqiptaret?! Te ulesh e te shkruash eshte nje histori tjeter, eshte nje perpjekje madhore sepse na pelqen a s’na pelqen ne shoqeria jone vazhdon te funksionoje njelloj si ne ato vitet e para “te pas clirimit demokratik”.

Ne emigrantet deshirojme ta shohim vendin tone sa me shpejt te jete e mundur pjese te familjes europiane. Kjo do te thote qe te zgjidhen sa me shpejt dhe perfundimisht problemet politike, te rritet niveli i jeteses, te nderpritet kufizimi i levizjes se njerezve, por per hir te se vertetes asgje nuk ka ndryshuar! As imazhi, as niveli i jeteses, as zgjidhja e problemeve politike, as zhvillimi i ekonomise aq shume i trumbetuar, as zenie e nje vendi pune per aresye te kompetencave dhe meritrokracise, as eshte ndalur rrahja e gazetareve, as eshte siguruar kufiri. Fatkeqesisht shefat e kuadrave qe duhet ta benin punen neper zyrat e shtetit e bejne neper selite e “Partise meme”, njelloj si atehere, kur muri nuk kishte rene.

Po valle kush e ka fajin. “Besa pytje t’vshtir m’ke drejtu o bac...”, ma ktheu nje miku im i mire malesor. Shume mire e kishte miku im i mire, pyetje me te veshtire nuk ke ku te gjesh.
Po valle kur do ta marrim dhe ne ate dhuraten e Krishtlindjeve, te Vitit te Ri, te Bajramit te Madh a te Vogel?! Ju drejtova serish mikut tim te mire. Ehe, ate pune vetem zoti e di! M’u pergjigj ai dhe pasi shkerrmoqi serish zerin, perkuli kryet per te rregulluar kesulen e bardhe, u ngrit dhe iku...

Une Rencontre avec Ismail Kadaré

Mardi 2 mars 2010

Konitza asbl, en partenariat avec Het beschrijf et Passa Porta, ont eu l’immense plaisir d’inviter Ismail Kadaré à Bruxelles, le 2 mars, à La Bellone.
Devant une salle comble et sous l’égide de nos partenaires néerlandophones, Genti Metaj, président de notre association, à remercier l’assemblée présente ainsi que les nombreux responsables politiques bruxellois et albanais invités pour l’occasion. En effet, dans la magnifique cours intérieur de La Bellone, située au cœur du vieux Bruxelles, Didier Mélon, journaliste (RTBF) s’est entretenu avec Ismail Kadaré.

Durant plus de deux heures nous avons eu le privilège de voyagé dans l’œuvre de cet écrivain de portée universelle. Voyage qui nous a amené à (re)découvrir l’œuvre de l’auteur au travers de quatre romans: « Claire de Lune », « Avril Brisé », « L’Accident » et «Le Dîner de trop ». Quatre romans, écrits sur plus de 30 ans de création littéraire. Dans ces livres, Ismail Kadaré prend comme toile de fond l’Albanie à différentes époques de son histoire. Celui-ci nous a entretenus, entres-autres, sur des thèmes qui lui sont chers : les mythes balkaniques, l’ivresse du pouvoir, la jalousie et la vendetta.

Ce voyage littéraire nous a permis de comprendre pourquoi toute l’œuvre d'Ismail Kadaré tire sa grandeur du patrimoine commun de l’humanité dans lequel se reflète l’Albanie. Traduit dans plus de 40 pays, rappelons que Ismail Kadaré a été couronné du prix mondial Cino Del Luca (1992), du Man Booker International Prize (2005) et du prix Prince des Asturies (2009).

Petit récapitulatif pour projet ambitieux

Défi osé que d’inviter Ismail Kadaré à Bruxelles... Défi tenu !
Effectivement, notre association via son Président, Genti Metaj, fort de ses convictions et de son enthousiasme, a mis en œuvre toutes les démarches utiles afin d’inviter Ismail Kadaré.

Au préalable, notre président a réuni le Conseil d'Administration dans le but de mettre en place un groupe de travail à la fin du mois de juin 2009. Par la suite, nous avons pris contact avec Pascal Smet, Ministre chargé de la culture au sein de la Région de Bruxelles Capitale. Nous lui avons soumis notre projet. Le Ministre, enthousiasmé à l’idée d’inviter Ismail Kadaré à Bruxelles, nous a, entre autre, mis en contact avec l’Association Het beschrijf. Suite à cet entretien, nous avons fait appel au Président de l’union des Journalistes d’Albanie, Aleksander Cipa, afin que celui-ci nous mettent en contact avec Ismail Kadaré.

Nous profitons ici de l’occasion pour remercier M. Cipa pour son aide précieuse et la disponibilité qu’il nous a témoigné tout au long de notre projet. De même nous tenons à remercier Bujar Hudhri, éditeur de Ismail Kadaré en Albanie pour son soutient à notre égard.
Genti Metaj a eu un premier entretien avec Helena Kadaré, l’épouse de l'écrivain. Cette femme extraordinaire nous a confirmé que il acceptait notre invitation. Pour des raisons d’agenda, il a été confirmé que M. Kadaré serait des nôtres, pour le début de l’année 2010. A partir de ce moment et suite aux recommandations de M. Smet, nous avons repris contact avec Het Beschrijf et Passa Porta pour réaliser notre projet. De nombreux entretiens et rencontres entre nous et nos deux partenaires ont été nécessaires à la bonne tenue de ce projet. Ce qui prouve notre efficacité à travailler avec des collaborateurs culturels bruxellois de renoms. Lors de son cour séjour à Bruxelles, Ismail Kadaré a fait honneur aux membres de l’association Konitza en acceptant chaleureusement de partager son temps autour d’un verre et d’échanger cordialement quelques mots avec nous.

Nous voudrions souligner le grand intérêt témoigné par les journalistes de la presse belge et albanaise de Bruxelles à l’égard du grand écrivain albanais. Ismail Kadaré s’est entretenu, entre-autre, avec les journalistes de différents organes de presses belges: De Morgen ; De Standard ; Magazine Knack ; The Bulletin; Radio Klara.

Le mercredi 3 mars 2010, Ismail Kadaré a rencontré l’ambassadrice d’Albanie à Bruxelles, son excellence, Mme Mimoza Halimi. Le déplacement de M. Kadaré à Bruxelles a été assuré, depuis l’accueil et ce jusqu’à la fin de son séjour par l’Association Culturelle Konitza. Dernièrement, depuis Paris, Ismail Kadaré, nous a fait part de ses remerciements concernant sa venue et son séjour à Bruxelles. Le grand écrivain nous transmet de la même manière son encouragement et souligne que « Konitza asbl a été tout simplement parfait ».